Heel veel Groningers op het platteland zitten te wachten op fatsoenlijk internet. En dat zal ook nog wel even duren, want Rodin heeft de aanleg van het breedbandnetwerk neergelegd.
Toen in 2017 de aanleg van snel internet in de onrendabele buitengebieden in de provincie aan Rodin Broadband werd gegund, wekte dat alom verbazing. KPN en andere telecompartijen hadden er geen trek in omdat ze er geen brood in zagen.
Het volslagen onbekende Rodin, met slechts een handvol werknemers en amper ervaring met de aanleg van glasvezelnetwerken, zou de megaklus gaan klaren.
Voor het project Snel Internet Groningen kreeg het bedrijf van de provincie een lening van dertig miljoen en vijf miljoen subsidie. Ook de Economic Board Groningen legde vijf miljoen subsidie op tafel. Rodin-directeur Jan Peter de Groot zag er ‘een aantrekkelijk project’ in. Je kunt de vraag stellen of de subsidiemiljoenen hier niet tot zelfoverschatting bij Rodin heeft geleid.
Kritische noten over de capaciteiten van Rodin werden destijds weggewuifd. Maar al snel bleek dat de opdracht een paar maten te groot was voor het bedrijf uit Hoogkerk. Aanleg van kabels was ingewikkeld en tijdrovend en het verkrijgen van vergunningen ging traag. Corona zette een rem op de werkzaamheden en tekorten aan personeel bij onderaannemers maakten het voor Rodin nog weer moeilijker het werk gedaan te krijgen.
De provincie zag zich genoodzaakt keer op keer nieuwe vertraging te slikken. De deadline van gereedkomen is inmiddels verschoven naar ergens in 2023. Nu Rodin de zaak helemaal heeft stopgezet, staat ook dat onder druk.
De handelwijze van Rodin leidde niet alleen tot frustratie bij de provincie. Bewoners werden kwaad omdat de beloofde glasvezelkabel vaak een draadloze verbinding bleek te worden. Vooral voor de verder weg gelegen plekken bouwde Rodin zendmasten die een signaal naar een schotel op de gevel stralen. In de praktijk blijken die verbindingen bij lange na niet de afgesproken snelheid te halen.
Ook in bijvoorbeeld het Westerkwartier is de onvrede over Rodin groot. Daar heeft Rodin het vrijwilligersinitiatief Breedband Westerkwartier uit de markt gedrukt door actief te werven voor het Rodin-netwerk. Breedband Westerkwartier klopte tevergeefs bij de provincie aan, die zei dat de markt het moest regelen. Het is goed om nog even te bedenken dat Rodin hier opereerde met (subsidie)geld van de provincie.
Breedband Westerkwartier zag zich uiteindelijk gedwongen de stekker eruit te trekken omdat Rodin veel potentiële klanten had weggezogen. Omdat Rodin er ondertussen nog weinig heeft ondernomen moeten veel bewoners het nog altijd met traag internet doen.
Ook naar andere Rodin-activiteiten wordt met gefronste wenkbrauwen gekeken. Zo werd geprobeerd zakelijke klanten te werven als gebruikers van het Rodin-netwerk. Hoewel dat wordt aangelegd om burgers van snel internet te voorzien, zou Rodin het ook willen benutten om op de zakelijke markt ermee te verdienen. Deze zakelijke netwerkactiviteiten lijken overigens te zijn gestrand.
Rodin-dochter ViberQ ligt eveneens onder het vergrootglas. Met dat commerciële dochterbedrijf legt Rodin glasvezelkabel op plekken waar dat economisch eerder rendabel is, zoals in de dorpen. De provincie wil nu van Rodin zwart op wit zien dat dit niet met provinciaal geld gebeurt.
Maar hoe gefrustreerd de provincie zich ook toont over het trage werk van Rodin en het stopzetten ervan, op het Provinciehuis kan men ook de hand in eigen boezem steken. Het was naïef om te denken dat een bedrijf met nauwelijks personeel en alleen ervaring met aanleg van draadloze verbindingen zo’n technisch, financieel en logistiek complex werk aan zou kunnen.
Met de belofte dat heel Groningen in 2018 snel internet zou hebben, verkochten het toenmalige provinciebestuur en de Economic Board Groningen de inwoners knollen voor citroenen.
Merkwaardig genoeg kan de provincie geen antwoord geven op de vraag hoeveel adressen inmiddels door Rodin zijn aangesloten. Rodin kwalificeert het als concurrentiegevoelige informatie en wil geen cijfers vrijgeven. Het toont hoe weinig grip de provincie op het project heeft wanneer zelfs deze essentiële gegevens niet beschikbaar zijn.
Gedeputeerde Rijzebol wijst nu verantwoordelijkheid voor de aanleg van de digitale infrastructuur van de hand en legt die volledig bij Rodin. Hij stelt dat de provincie geen contract met Rodin heeft, maar slechts subsidiegever is en een lening heeft verstrekt. Het lijkt erop dat hij daarmee een voorschot neemt op lastige vragen vanuit Provinciale Staten.
Maar het geld is gegeven onder voorwaarden waar de provincie Rodin aan kan houden. Afschuiven van die verantwoordelijkheid kan niet nu duizenden Groningers het nog altijd moeten doen met een verbinding die zo traag is dat zelfs een YouTube-filmpje kijken al lastig is. Het is niet goed voor de leefbaarheid op het Groningse platteland, die al genoeg onder druk staat.
Rodin wil nu miljoenen extra om het project te voltooien. Of Rodin ermee verder kan, of dat het een andere partij wordt staat te bezien, maar het is wel zaak dat de provincie ervoor zorgt dat er zo snel mogelijk weer kabels de grond in gaan.
