Het Thomashuis in Roden wil meer naar buiten treden. De nieuwe eigenaren, Ingrid en Alfred Nijenhuis, hopen de woonvorm voor mensen met een verstandelijke beperking zo een ‘socialere invulling’ te geven. “Maar de bewoners blijven prioriteit nummer één.”
Ingrid Nijenhuis neemt een schat aan zorgervaring mee, terwijl haar man Alfred uit de wereld van de energie komt. Toch dromen de twee al langer van een eigen zorgplek. “Het concept van een Thomashuis spreekt ons zeer aan”, zegt Ingrid. Toen de plek in Roden vrijkwam, waar in totaal acht bewoners zitten, grepen ze hun kans. Inmiddels draaien ze al een maand proef, maar deze week kreeg het echtpaar uit Rolde dan ook daadwerkelijk de sleutels van het Thomashuis.
Eten met de buren
Verscholen achter de golfbaan van het dorp aan het Oosteinde, zit het Thomashuis. Thomashuis Noordenveld, zoals het vanaf deze maand heet. “Want we willen een plek voor de gehele gemeente zijn”, zegt Ingrid. “We zouden het mooi vinden als dit straks ook een plek wordt waar mensen uit het dorp die daar behoefte aan hebben, aan kunnen schuiven voor een kop koffie. Niet dat het hier een drukte van belang wordt, maar we willen ook openstaan voor de omgeving.”
Zie het als een stukje eenzaamheidsbestrijding, zegt Ingrid. “En misschien kan iemand uit de buurt ook eens mee eten. Dat zien wij wel zitten.”
Tijd nodig
“Het Thomashuis blijft in eerste instantie gewoon een fijn thuis voor de bewoners”, zegt Alfred. “Nu is het zaak om aan elkaar te wennen. Voor de bewoners is het best een verandering dat wij nu de eigenaren zijn. Dat heeft even tijd nodig.”
Alfred ziet ook mogelijkheden het Thomashuis flink te verduurzamen. “Het is een groot huis, dus er valt nogal wat winst te behalen. Maar duurzaamheid betekent ook dat je producten wat meer lokaal gaat inkopen. Groenten en vlees van boerderijen uit de omgeving, bijvoorbeeld.”
Proeftijd
Het echtpaar heeft hun huis in Rolde verlaten en gaat nu, samen met hun twee kinderen, aan de voorkant van het Thomashuis wonen. “Een verhuizing heeft altijd impact en voor onze kinderen is het ook nog even wennen”, zegt Ingrid. “Maar de afgelopen tijd zijn ze al eens thee komen drinken met de bewoners. We zien dat zij dat ook leuk vinden.”
De decembermaand staat dus in het teken van de verhuizing. “En natuurlijk van alle andere dingen, zoals Sinterklaas en kerst. Tussendoor hebben we nog een verjaardag van één van de bewoners. Dat is hier in het huis ook nogal een ding”, lacht Ingrid.
De eerste maand waarin het echtpaar ‘proefdraaide’, is in ieder geval goed bevallen. “De lach die je ’s ochtends bij de bewoners ziet, daar doe je het voor”, zegt Alfred. “Dat is voor ons toch wel de hoofdreden geweest om dit avontuur aan te gaan. Daar krijg je energie van.”
