Oud-Norger Ids Hannema (22) maakte in de zomer van 2019 de overstap naar Amerika om daar te gaan voetballen. Hij belandde bij de universiteit Wright State University. Hoe heeft hij zijn voetbalcarrière bewandeld?
Als Ids vier jaar is, begint hij te voetballen bij het Groningse GVAV. Op zijn zesde verhuist hij naar Norg en gaat hij voor vv GOMOS spelen. Na een aantal jaar wordt hij uitgenodigd om bij de Groningse voetbalschool te komen trainen. Elke woensdag gaat hij daar trainen met de andere spelers die ook waren uitgenodigd. Na een bepaalde tijd vallen er steeds meer spelers af en uiteindelijk blijft de volgende lichting over, waar Ids dus toebehoorde.
Na vier jaar krijgt hij te horen dat hij niet meer mag spelen voor FC Groningen. “In het laatste jaar had ik gewoon een slecht jaar, ik raakte ook veel geblesseerd en ik speelde niet. Op een gegeven moment speelde ik op rechtsback terwijl ik destijds gewoon een rechtsbuiten was”. Desondanks kijkt hij met een glimlach terug op zijn periode bij FC Groningen. Hij heeft er erg veel geleerd en is er een betere speler geworden.
Toch houdt Ids een slag om de arm. “Het plezier in het spel ben ik daar verloren. Ik was zo druk bezig dat ik door moest gaan naar het volgende jaar.” Ook had Ids geen vrienden bij FC Groningen, wat het ook minder leuk maakte. Hij besluit dat het een goede keuze is geweest om te vertrekken bij de profclub.
Ids vervolgt op 14-jarige leeftijd zijn carrière bij Achilles 1894 in Assen. In de eerste twee jaar bij Achilles heeft hij het plezier in voetbal weer teruggevonden. “Ik voelde me daar veel meer op mijn gemak en het niveau ging niet drastisch naar beneden. Weer met een glimlach op het veld staan, dat had ik écht gemist.”
Op zijn zestiende gaat Ids bij het eerste voetballen van Achilles. “Toen had ik weer meer ambitie gekregen om op een hoger niveau te gaan voetballen.”
Avontuur in Amerika
Op 20-jarige leeftijd kiest Ids in de zomer van 2019 ervoor om te gaan voetballen bij het Amerikaanse Wright State University. “In mijn laatste jaar bij Achilles dacht ik, ik wil totaal iets anders.” Ids gaat dan zijn vierde jaar in bij de Assense club. Hij is eén van de betere spelers en wil op basis daarvan een stapje hogerop.
Toen Ids zeventien was, kreeg hij al een uitnodiging van Kingstalent. Kingstalent is een bedrijf dat jonge sporters naar Amerika haalt om daar student en sporter te worden. Op dat moment had hij daar weinig behoefte aan, maar bleef ze wel volgen via sociale media. Twee jaar later stuurt hij het bedrijf een bericht. Niet veel later zit hij met het bedrijf aan tafel om plannen te maken. Na het gesprek is Ids snel overtuigd. “Dit is de perfecte keuze voor mij, nieuw land, lekker reizen en voetballen op een super hoog niveau.”
Kingstalent zocht hoogtepunten van Ids uit zijn wedstrijden en stuurde dat naar diverse universiteiten. “Na een tijdje waren er een aantal clubs geïnteresseerd. Via skype heb je dan een gesprek met de club om kennis te maken. Aan het einde van het gesprek maakt de club een offer, hierin besluiten ze of ze zijn hele studie gaan financieren, of een gedeelte”, legt Ids uit.
Zijn voorkeur lag echter bij een andere universiteit, maar na een paar maanden liep dat in de soep. “Het lukte academisch niet”, baalt hij.
Op een gegeven moment toonde Wright State interesse. Daar was een speler pardoes vertrokken en zochten ze een nieuwe speler. “Na 24 uur was alles al geregeld. Ik twijfelde geen seconde bij het besluit.” Naast het voetballen volgt hij de studie Organisational Leadership, met deze opleiding leert hij veel over leiderschap en management.
Bij binnenkomst moet Ids wennen aan het voetbal in Amerika, de spelregels wijken erg af van die in Nederland. “Voor de wedstrijd wordt het Amerikaanse volkslied afgespeeld. Vervolgens wordt iedere speler individueel benoemd, van rugnummer tot de studie die de spelers volgen.” Wanneer de wedstrijd na deze rituelen van start kan, zijn er nog meerdere factoren die anders zijn dan hij is gewend. Zo is er geen blessuretijd. “In Amerika heb je zuivere speeltijd. Dit houdt in dat als er een doelpunt wordt gescoord, er een blessurebehandeling is of als er tijd wordt gerekt, de tijd stil wordt gezet. Ook het wisselsysteem is anders, je mag (bijna) onbeperkt wisselen.”
Wanneer er na 90 minuten een gelijke stand op het bord staat, wordt er een overtime gespeeld. Overtime betekent dat er nog twee helften van tien minuten langer wordt gespeeld als de stand na 90 minuten gelijk is. Wanneer er in deze twintig minuten een doelpunt wordt gescoord, is de wedstrijd meteen voorbij. “Ik heb al deze regels zelf liever niet, als het bijvoorbeeld 1-0 staat en er zijn nog een paar minuten te spelen, pompen ze alle ballen naar voren. Dat is echt heel raar”, vertelt hij.
Aan het spel van de Amerikanen merkt Ids ook het nodige op. “Het is hier veel fysieker, je moet hier veel harder de duels ingaan. Het is echt heel zwaar, vandaar dat je ook (bijna) onbeperkt mag wisselen.” Wel geeft hij aan dat ze in Amerika tactisch veel minderbegaafd zijn.
In zijn eerste seizoen dat hij uitkomt voor Wright State, wordt hij meteen kampioen. “Het was echt een heel vet seizoen, mede doordat we voor het eerst in de geschiedenis van de universiteiten in een nationaal toernooi kwamen met het voetbalteam.” Ook op individueel vlak kijkt Ids terug op een redelijk goed seizoen. “In het begin stond ik niet altijd basis, ik maakte wel wat minuten maar niet al te veel. Naarmate het seizoen vorderde begon ik steeds meer te wennen aan de Amerikaanse stijl van spelen en begon ik steeds vaker in de basis.” Ids fungeerde als nummer 10. Hij heeft het team in het kampioensjaar een dienst bewezen door belangrijke doelpunten te maken.
Tijdelijke terugkeer naar Nederland
Toen het coronavirus Amerika bereikt had, was de competitie voor Ids al voorbij. De competitie duurt namelijk van augustus tot december. Toch besluit hij om in de zomer van 2020 weer terug te keren naar Nederland om tijdelijk te voetballen bij Staphorst. “In Amerika werd destijds alles afgelast, terwijl je in Nederland gewoon mocht voetballen.”
Bij Staphorst heeft hij tot zijn spijt niet kunnen uitkomen voor het eerste elftal. Wel maakte hij minuten bij het tweede en de O23 van Staphorst. “Het was echt weer even fijn om op normaal gras te kunnen spelen, dat heb je in Amerika niet.”
Tweede periode Amerika
Begin dit jaar vertrekt Ids weer richting Amerika. Waar de competitie nu wel doorgang biedt. Wat heet: donderdag speelde Ids zelfs al zijn eerste wedstrijd van het seizoen. De eerste wedstrijd werd verloren met 1-0. “We hadden deze wedstrijden niet hoeven te verliezen, maar toch zijn we tevreden. We hebben heel wat positieve dingen uit de wedstrijd kunnen halen”, blikt Ids terug.
Ids hoopt dit seizoen wederom kampioen te worden en van waarde te zijn door goals te maken en het geven van assists.
Sportliefhebber
Ids is zijn leven staat in het teken van sport. Zo beoefent hij sinds zijn derde levensjaar tennis. Hier beleeft hij veel plezier aan en heeft zelfs bij de tennisbond getennist. Op een gegeven moment moest hij een keuze maken tussen voetbal of tennis, zijn voorkeur lag bij het voetballen. Op zijn zeventiende heeft hij een tennisleraren opleiding gedaan zodat hij ook les mag geven in die sport.
Naast deze twee sporten, is er een andere sport op zijn pad gekomen. “Een paar jaar geleden heb ik padel ontdekt en dat is gewoon zo’n gave sport. Vervolgens heb ik een opleiding voor padelleraar gevolgd. Toen ik in Nederland was afgelopen jaar heb ik zelfs meer gepadeld dan gevoetbald.” Op de vraag of hij padel leuker vindt dan tennis, hoeft hij niet lang na te denken. “Ja, 100%. Ik vind het echt veel leuker. Padel is veel dynamischer en het is altijd in een dubbelvorm, dus je kan het altijd met een goede vriend spelen. Daarnaast is het veel tactischer en zijn er langere rally’s.”
In Amerika houdt hij het echter alleen bij het spelen van voetbal. “Ik heb er geen tijd voor en ook geen interesse. Mijn lichaam wordt al zwaar belast door voetbal.”
Toekomst
Ids kan tot eind 2021 in Amerika blijven, dan studeert hij af. Hij hoopt van zijn droom als profvoetballer werkelijkheid te maken. “Wie weet zijn er dan profclubs geïnteresseerd die mij willen binnenhalen.” Mocht deze droom in duigen vallen, dan keert hij terug naar Europa. “Een droom van mij is om een jaar in Spanje te gaan wonen om padel meer te ontwikkelen. Daar wil ik misschien een baan van maken. Kleine stipjes aan de horizon, maar zeker iets om naar toe te werken”, sluit hij af.
