Ze gingen min of meer voor de grap kijken, maar Jasja Nottelman (51) en Harry Veenstra (52) werden opslag verliefd op de oude basisschool in Visvliet. Het duo liet de drukke Randstad achter zich en heeft sinds kort de beschikking over liefst 540 vierkante meter.
‘We zijn hier met onze jongste zoon naartoe gekomen en wonen hier over een jaar waarschijnlijk nog met z’n tweeën, want hij gaat studeren. Dan is het gewoon veel te groot’, zegt Nottelman. ‘Daarom zouden we het leuk vinden dat mensen een tijdje, korter of langer, met ons mee willen leven.’
De bedoeling is dat predikanten en hun gezinnen, maar ook studenten in Visvliet tot rust kunnen komen in een kleine leefgemeenschap. ‘We hebben allebei een religieuze achtergrond, maar het wordt geen klooster. We willen mensen gastvrij ontvangen, en gastvrijheid is voor ons een christelijk principe’, zegt Nottelman.
De school sloot in 2013 de deuren. Daarna heeft een softwarebedrijf het nog een poosje gebruikt als kantoor. Toch hangen de krijtborden nog aan de muur en staan er lage wastafeltjes in de hoeken van de klaslokalen.
Overnachten in een klaslokaal
Gasten kunnen overnachten in een van die lokalen of in de oude lerarenkamer. Er is een gemeenschappelijke ruimte, die vol staat met langspeelplaten, en het kleuterlokaal is omgebouwd tot speel- en muziekruimte.
Op het grasveld voor de school wil het stel een moestuin aanleggen. De voormalige kamer van de conciërge wordt omgedoopt tot semi-horecakeuken. ‘Daar willen we voor groepen koken en ons eigen bier gaan brouwen’, zegt Veenstra.
Nottelman en Veenstra hebben beiden theologie gestudeerd in Groningen voordat ze naar IJsselstein vertrokken. ‘Mijn hart ligt hier’, zegt Veenstra, die opgroeide in Noordhorn. ‘Toen we 22 jaar geleden verhuisden, heb ik gezegd: ik wil wel naar het Westen, maar ik wil ook weer terug. Nu is het gelukkig zo ver.’
In IJsselstein, een plaats onder de rook van Utrecht, was er altijd die ruis van langsrazend verkeer. Hun eengezinswoning stond weliswaar in een groene wijk, ‘maar dat was wel in de oksel van de A2 en de A12’, zegt Nottelman.
Oorverdovende stilte en rust
En nu? ‘Oorverdovende stilte en rust’, vult Veenstra aan. Het gezin geniet van de ruimte. Nottelman: ‘Het is verrassend leuk om in een school te wonen. We vinden het zelf al best wel een heel huis. Het is even wennen dat je zoveel meters moet lopen. Onze stappenteller doet het goed.’
Het duo ontving positieve reacties uit het dorp. ‘Mensen zijn enthousiast dat de school weer wordt bewoond. Dat is prettig om te merken’, zegt Veenstra.
Gasten ontvangen zit er vanwege de coronamaatregelen voorlopig nog niet in. Daarom zijn de twee nu aan het proefdraaien. Nottelman: ‘Laatst kwam een vriendin twee nachten logeren. Die heeft het ervaren als een soort retraitecentrum. Ze heeft geschilderd, gewandeld, gezellig gekletst en met ons gegeten. Toen dachten we: als we dit soort gasten krijgen, dan wordt het wel wat.’
