Peizenaar Patrick Timmer (22) vertrok in 2017 naar Amerika om te voetballen bij diverse collegeteams in Californië. De doelman studeert dit jaar af en staat daarna voor een moeilijke keuze.
Timmer start zijn voetbalcarrière bij VV Peize, waarna hij op 10-jarige leeftijd werd gescout door FC Emmen. Een halfjaar vertrok de doelman naar FC Groningen. “Na twee jaar viel ik af bij FC Groningen en keerde ik terug naar VV Peize”, vertelt hij.
Op zijn 18e was hij klaar met de middelbare school en ontving hij zijn diploma. “Ik had echt geen idee wat ik wou studeren”, vertelt Timmer vanuit zijn huis in Californië. Mede-Peizenaar Bart van Leijsen en tevens kennis van Patrick, tenniste destijds in New-Mexico. “Ik maakte toen een grapje tegen m’n pa en zei: dan ga ik wel voetballen in Amerika.” Zijn vader vatte het serieus op en ging meteen akkoord. Niet veel later zat Patrick met een spelersmakelaar aan tafel, waar hij een filmpje moest tonen van zijn wedstrijden. Hij kreeg weinig reacties op de video. Er was slechts één school die aan zijn voorwaarden voldeed; Fresno Pacific University
Geen lastige keuze
Een lastige keuze om naar Amerika te vertrekken vond Timmer het niet. “Ik had er gewoon veel zin in. Het is wel spannend, want je kent niemand daar.” Van heimwee heeft de sluitpost ook geen last gehad. “Je bent hier zo druk, je hebt geen tijd om heimwee te hebben.”
Intensief
Tijdens de competitie is het heel zwaar, heeft Timmer gemerkt. “Het lijkt net alsof je voor FC Groningen speelt. Je traint iedere dag een paar uur en daarnaast ben je ook veel tijd kwijt aan het studeren. Soms is dat wel heel erg lastig”, geeft hij toe. Gedurende het seizoen – die van augustus tot november duurt – heeft hij amper vrije tijd. “Ik sta tijdens het seizoen om 6:00 op om naar de sportschool te gaan. Vervolgens heb je les, in de middag veldtraining en in de avond moet ik huiswerk maken. Dan ben je aan het einde van de dag wel kapot.”
In het voorjaar is er niet een officieel seizoen, maar worden er oefenwedstrijden gespeeld en wordt er gewoon doorgetraind.
Dit jaar ging de competitie niet door wegens de coronacrisis. Als vervanging daarvan speelde hij van januari tot maart een competitie. “Toen zijn we kampioen geworden. Althans, kampioen van de poule.” Het was wel officieel, maar meer een vervanging voor het afgelaste seizoen vorig jaar. De competitie was goed geregeld volgens Timmer. “Je werd drie keer per week getest en er mocht geen publiek aanwezig zijn. Zo werd de kans op een besmetting een stuk minder.”
Het voetbal in Amerika is heel intensief. Dit komt mede doordat je constant door mag wisselen. “In Nederland heb je nog wel de tijd om de bal rustig aan te nemen, maar dat heb je hier niet. Er wordt 90 minuten lang volop druk gezet.” Zelfs als doelman wordt hij geregeld gewisseld tijdens de wedstrijd. “Vorig seizoen werd ik ineens in de rust gewisseld. De trainer zei dat ik niet lekker in de wedstrijd zat. Daar moest ik wel aan wennen.”
Hawaï
De competitie in Amerika duurt van augustus tot november. In die competitie doen twaalf teams mee. Drie daarvan zitten op Hawaï. “Om het jaar gaan we naar Hawaï toe om daar wedstrijden te spelen. Daar spelen we in 8 dagen 3 wedstrijden.” Hij is onder de indruk van het leven in Hawaï. “Wij speelden op een veld midden in de bergen. Dat was echt prachtig.”
Studie
Timmer studeert biologie in Amerika. De coaches houden de cijfers goed in de gaten. “In mijn eerste jaar was er een jongen die haalde te lage cijfers. Hij mocht niet mee naar Hawaï, maar moest in Amerika blijven. Dan baal je wel, zeg.”
Disciplinair geschorst
Waar hij in de eerste twee jaar veel successen kende, viel het derde jaar erg tegen. “Heel veel goede spelers van het jaar daarvoor studeerden af, dus wij hadden een minder team. Hierdoor raakte ik wat gefrustreerd. Ik wil altijd winnen, maar wij misten het leiderschap in het derde jaar. We eindigden onderin de competitie terwijl we altijd meevochten voor het kampioenschap. Ik kreeg veel doelpunten te incasseren. Ik werd zelfs disciplinair geschorst omdat ik ruzie kreeg met de coach. Als Nederlander zeg waar het op staat, maar in Amerika draaien ze overal omheen”, verklaart Timmer zijn schorsing.
“Ik zei gewoon wat er aan de hand was, maar dat kwam anders over bij de coach”, vervolgt hij. “Dus wij botsten en toen ben ik twee wedstrijden geschorst omdat ze mijn gedrag niet tolereerden. Hier heb ik van geleerd.”
Hoogtepunten
In zijn eerste jaar moest hij heel erg wennen. “Je komt in een compleet andere wereld terecht waarin je niemand kent. Je staat een beetje onderaan de ladder, de vierdejaars studenten zijn meestal de aanvoerders en de sterspelers binnen het elftal.” Timmer begon wel als eerste keeper en speelde veel.
Nadat hij zijn eerste schooljaar had afgerond, speelde hij in de zomer bij de onder-23 van Fresno FC. “Dat was een geweldige ervaring. Ik trainde die zomer ook mee met het eerste van Fresno FC, dat één niveau onder de MLS (hoogste voetbalcompetitie in Amerika en Canada) zit.”
Het tweede jaar hadden ze een heel goed team en ze behaalden de play-offs. Timmer speelt in de tweede divisie. Als je genoeg punten hebt behaald, behaal je de play-offs. “Daarin speel je landelijk tegen teams uit de tweede divisie”, legt Timmer uit. De eerste twee jaar waren volgens hem ‘echt top qua niveau en prestaties.”
Toch vindt hij het kampioenschap van vorig seizoen zijn grootste triomf. “Na alle chaos van vorig seizoen is het kampioenschap van dit jaar toch wel het summum van mijn periode in Amerika.”
Woonsituatie
Timmer woonde zijn eerste drie jaar op campus. “Dat is een groot terrein met klaslokalen, een dinerhal en grote gebouwen. Ik had één kamergenoot, maar ik kende hem helemaal niet. Dat is ook wel apart.” In zijn huis woonde hij samen met andere voetballers. In het derde jaar kreeg hij een huis toegewezen. Ook op campus, maar nu met een van zijn vrienden. “Wij deelden een huis. Dat was wel heel fijn. Nu huur ik een eigen huis dat op vijftien kilometer van campus zit. Ik woon daar samen met twee vrienden en mijn vriendin.”
Toekomst
Timmer heeft er bijna vier jaar opzitten in Amerika. Wat hij hierna gaat doen, is ook voor hem nog een raadsel. “Ik studeer straks af. Ik mag nog een jaar spelen in College Football omdat dit jaar niet meetelde wegens de coronacrisis.” Timmer houdt meerdere opties open voor zijn toekomst. “Ik probeer nog een andere school te vinden waar ik mijn masters kan doen en een jaar kan voetballen. Of ik blijf hier nog drie jaar om te werken.” Maar zijn echte droom: een professioneel voetbalteam vinden om voor uit te komen. “Daar ben ik nu druk mee bezig. Het zou toch vet zijn; als jonkie van Peize in een professioneel team spelen”, grijnst hij. Maar geeft hij toe, er moet nog heel veel gebeuren mocht zijn droom werkelijkheid worden.
