Tom Tijssen is pas twintig jaar, maar bezit nu al een van de meest prominente panden in Aduard: het monumentale Rechthuis in het hart van het dorp. De timmerman geeft een rondleiding in zijn nieuwe onderkomen.
Als je Aduard binnenrijdt, valt het oeroude pand meteen op: een prachtig gerestaureerd huis op de hoek van de Hofstraat en de Burgemeester Seinenstraat. Sinds half maart is Tom Tijssen (20) de trotse eigenaar.
Imposante voordeur
Het voorste gedeelte is gebouwd in de zeventiende eeuw en onderging in 2011 een grondige restauratie. De achterliggende schuur en voormalige bakkerij horen er ook bij en stammen uit de achttiende en negentiende eeuw.
Tijssen doet glunderend de imposante voordeur van het Rechthuis open. ‘Mooi hè? Die deur komt uit 1700 en is er bij de restauratie in geplaatst.’ Via de hal stapt hij een grote ruimte binnen, met hoge groene plafonds.
‘Dit was vroeger de rechtszaal. Het deel waar we nu staan, is in goede staat. Hier hoeft dus niet zoveel meer aan te gebeuren. Ik wil er de keuken van maken, met een mooie oude kloostertafel bij de ramen.’
Tegenover de rechtszaal bevindt zich de voormalige herberg, waar aan het begin van de twintigste eeuw ook nog een kroeg heeft gehuisd. Voor veel Aduarders is dit een bekende ruimte, want huisarts Busser hield hier praktijk. Straks wordt het de woonkamer van Tijssen.
Ervaring met opknappen monumentale panden
De timmerman wijst naar de dikke houten balken in het plafond. ‘Je ziet dat ze hier wat ronder zijn, in de rechtszaal zijn ze wél helemaal strak. Daar hebben ze dus de mooiste gebruikt. Zulke details vind ik zo leuk aan dit huis.’
Tijssen is timmerman en restaurateur van beroep. De Aduarder herstelt dagelijks oude monumentale gebouwen en wil die ervaring gebruiken bij het opknappen van zijn eerste huis. Hij wil zo veel mogelijk zelf doen, met hulp van vrienden en familie. ‘Wat dat betreft ben ik een liefhebber. Zo’n pand zie je niet zo vaak en daarom wil ik het graag in ere houden.’
Maar hoe komt een twintiger aan zo’n imposant huis? ‘De zaak van mijn ouders grenst aan dit pand. De voormalige eigenaar is op leeftijd en vroeg of zij interesse hadden. Zo is het balletje gaan rollen.’
Zacht prijsje
Tijssen betaalde een zacht prijsje voor het bouwwerk. ‘Daar heb ik geluk mee gehad. Als het op Funda was gekomen, zou ik geen schijn van kans hebben.’
Die lage prijs zal ook te maken hebben met de onderhoudsstaat van het tweede deel van het pand. Daar moet nog het nodige gebeuren, vertelt Tijssen als hij via de gang de trap op loopt. ‘Hier is veel gefeest. Dit was vroeger een trouwzaal en de gemeente heeft hier tot 1902 vergaderd. Dit moet straks mijn slaapkamer worden.’
De trouwzaal is een enorme ruimte, met een podium aan de straatkant en een plafond met sierlijke bogen. Je kunt zien dat er de laatste jaren niets aan is gedaan: op de houten vloer ligt een dikke laag stof en de verf bladdert hier en daar van de muur.
Klussen in het weekend
‘Ik weet nog niet precies hoe ik het wil hebben, maar het moet in ieder geval zoveel mogelijk in oude stijl zijn’, zegt Tijssen. ‘Wanneer het af is? Ik werk veertig uur in de week, dus ik kan alleen in de avonden en in het weekend hier aan de slag. Het zal nog wel een paar jaar duren, maar dat is niet erg.’
