Sinds 1 oktober staat Jacob Frölich aan het roer van Theater de Winsinghhof. De voormalig marketeer van het Noord Nederlands Orkest staat dankzij corona voor een belangrijke taak: het aantrekkelijk houden van ‘zijn’ theater voor het publiek. “Mijn grootste zorg is de vraag of men straks terugkomt.”
Geen gespreid bed, maar een warm bad. Zo omschrijft Frölich zijn eerste indruk van het knusse theater te Roden. “Ik merkte de betrokkenheid bij de gasten, personeel en vrijwilligers in de eerste weken”, zegt hij. “Toen draaiden we nog films en hadden we voorstellingen. Ik werd van alle kanten aangeschoten door mensen die een tip hadden of zich gewoon even kwamen voorstellen. Het voelde direct goed.”
Kans om voor te gaan
Hij kende De Winsinghhof al via Ids Dijkstra, die er eerder directeur was. “Ids was, net als ik, betrokken bij De Lawei in Drachten.”
Na De Lawei volgden voor Frölich avonturen in Zwolle en Arnhem, om uiteindelijk weer in het noorden terecht te komen. Als concertmarketeer van het Noord Nederlands Orkest (NNO). “Ik werkte in een team samen met de artistiek leider, wiens taak het was een cultureel hoogwaardig programma in elkaar te draaien. Aan mij was het dan niet alleen de taak om dit programma rendabel te maken, maar ook om strategische campagnes te maken.
6,5 jaar deed Frölich het. En wanneer hij praat over deze periode, spat het plezier van zijn gelaat. Nee, eigenlijk had hij niet weg gehoeven bij het NNO. “Maar directeur zijn van een knus, professioneel theater: dat is een kans waar ik voor wilde gaan.”
Vliegende start
Het begin was op zijn minst hoopvol te noemen, zegt Frölich. “We kenden een vliegende start. Bioscoopfilms liepen goed, zoals de nieuwste James Bond die wij hier 12 keer toonden. Maar ook andere voorstellingen waren steeds bijna uitverkocht.”
Te snel sloten de deuren van het theater echter weer. Dat maakte dat Frölich direct de andere kant van het vak leerde kennen. “Ik was al druk bezig met het programmeren, iets wat volkomen nieuw voor me was. En toen moest ik opeens veel voorstellingen annuleren of verplaatsen. Dan draai je direct op volle toeren.”
Het verplaatsen van voorstellingen is tot op heden prima gelukt, aldus de directeur. “Ik heb misschien twee of drie voorstellingen moeten schrappen, de rest hebben we opnieuw ingepland. Dat scheelt in de kosten.”
Financieel gezond
Financieel staat het theater er dan ook goed op. “Omdat we veel voorstellingen op een ander moment hebben kunnen inplannen, lopen we weinig recette mis. Daarbij komt dat we de komende jaren verzekerd zijn van een subsidie.”
Geld is er dus wel. “Maar dit moet niet te lang duren”, verduidelijkt Frölich. “En na de lockdown hebben we natuurlijk weer het publiek en de recette nodig. Mijn grootste zorg is dan ook of iedereen, als dit straks voorbij is, weer terugkomt.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Kan dit uit?
De saamhorigheid en korte lijntjes maken het voor Frölich prettig werken, zo geeft hij aan. Belangrijk is ook dat De Winsinghhof in Roden wordt gezien als ontmoetingsplek. “Naast het professionele programma met ruimte voor jong talent, is ons theater een ontmoetingsplek”, meent de Drachtster. “Dat zie je bijvoorbeeld aan het feit dat veel bezoekers al een uur voor een voorstelling een drankje komen doen. Na afloop blijven ze gerust nog even zitten.”
Die ‘sociaal-maatschappelijke functie’, zoals Frölich het noemt, moet volgens hem de komende jaren belangrijk blijven. “En daarnaast moeten we een professioneel programma behouden. Dankzij Natalie Straatman staat dat er al, maar ik zal er ook mijn licht als marketeer over laten schijnen. Gaat dit wel lopen of kunnen we beter iets anders doen?”
Ideeën in de week
Vanzelfsprekend bruist de nieuwe directeur van ideeën, maar volgens Frölich is het er niet de tijd voor om die met veel bombarie te presenteren. “Ik heb nu tijd om hierover na te denken en met anderen over te spreken. Ik leg het even in de week. In dat opzicht vind ik deze periode van corona niet meteen frustrerend, al hoop ik snel op betere tijden.”
Dat hij niet als een olifant door de Roner porseleinkast wil, heeft alles te maken met de roerige tijd waarin het theater zich bevindt. Hoofdzakelijk vanwege corona, maar toch ook de bedreigingen die het theater eerder dit jaar kreeg in zijn achterhoofd. “Ik zat toen al met één been in het theater en werd ingewerkt door Natalie. Zoiets is verschrikkelijk en heeft impact op de vrijwilligers. Mede daarom zeg ik: ik ga het rustig aanvliegen. Het theater is vooral gebaat bij rust.”
Kijk voor een videoreportage met Frölich op de site van RTV Drenthe.
