Radiomaker Ilaaf Al-Saidi schrijft elke zondag een column over wat haar deze week is opgevallen.
Een paar jaar geleden liep ik voor een korte tijd stage in Schotland.
Ik was aan het wandelen op een dag toen het opeens heftig begon te regenen. Ik graaide snel in mijn tas, maar er zat helaas geen paraplu in.
Toen zag ik een man die op een krukje zat naast een kleine caravan.
Normaal gesproken zou ik een rastaman met dreadlocks cool vinden, maar nu niet. Ik liep met mijn chagrijnige hoofd snel door.
‘Why you mad girl?!’ riep de man naar me.
Ik negeerde hem en liep door.
‘Wait!’ riep de man.
Ik negeerde hem weer en liep door.
Een minuut later hoorde ik voetstappen achter me. Ik keek om en jawel, het was rastaman!
Hij toverde een paraplu achter zijn rug vandaan en gaf hem aan mij. Ik was nog nooit zó dankbaar als dat ik op dat moment was.
De man lachte nog steeds en toen vroeg ik:
‘So why aren’t you mad, man?’
De man keek me serieus aan.
‘Cause it’s a free shower from the universe.’
Druppelen van positiviteit is mogelijk.
Moest ik weer aan denken toen ik deze week een caravan zag.
