In Kopstukken spreekt RTV Zulthe wekelijks met afwisselend Westerkwartierders en Noordenvelders uit de actualiteit. Bekende koppen met een bijzonder verhaal of een belangrijke functie, komen iedere vrijdag aan bod. In deel 10: Karel Jonker, die na een ziekenhuisopname het roer omgooit.
Karel Jonker (61) uit Feerwerd heeft het eind jaren negentig geleden dik voor elkaar. Hij heeft een goede baan als directeur van een bedrijf met zevenhonderd man personeel, een mooi gezin en woont in een keurige rietgedekte woonboerderij in Drenthe.
Totdat hij na een drukke werkdag thuiskomt en merkt dat zijn hart als een gek tekeergaat. De huisarts schakelt meteen de hulpdiensten in. Jonker ligt beplakt met apparatuur in de ambulance als zijn dochter thuiskomt van school. ‘Maak je niet druk, niks aan de hand’, stelt hij haar gerust.
Bejaardensoos
Dat gevoel verandert als hij op de hartbewaking van het Wilhelminaziekenhuis in Assen ligt. In de zaal is Jonker veruit de jongste. ‘Ik dacht: wat doe ik hier? Het lijkt hier wel een bejaardensoos’, zegt hij.
De dokter concludeert dat Jonker een fikse hartritmestoornis heeft. Zijn hartslag zakt door de nodige medicijnen uiteindelijk weer tot een normaal peil. Maar als de directeur niet oppast, ligt hij over een maand wéér op de hartbewaking, waarschuwt de arts.
De reden? Jonker combineert een bourgondische levensstijl met snoeihard werken. Bewegen doet hij eigenlijk nauwelijks: de racefiets staat te verstoffen in de schuur en tijdens zijn werk zit hij vooral stil.
Dertig kilo lichter
Sinds 2019 is Jonker directeur af. ‘Zorgvernieuwer’, noemt hij zichzelf nu. Hij vertelt tijdens workshops die hij geeft bij bedrijven over de rigoureuze omslag die hij maakt na zijn ziekenhuisopname. Zijn ervaringen vertaalt hij naar verschillende programma’s, waarmee hij het welzijn van werknemers wil verbeteren.
Voordat Jonker zijn verhaal begint, laat hij een oude foto van zichzelf zien. ‘Niemand die mij herkent’, zegt hij met een grijns. Niet zo gek, want inmiddels is Jonker dertig kilo lichter. ‘Wat vind ik nou écht belangrijk? Die vraag heb ik mijzelf destijds in het ziekenhuis gesteld. Ik kwam tot de conclusie dat vitaliteit een in beton gebeitelde waarde voor mij is.’
Door die hartritmestoornis ziet Jonker de noodzaak van gezond leven. Hij stopt met drinken, gaat gezond eten en begint met hardlopen. In november staat hij in New York aan de start van zijn zevende marathon. Het taartje op een verjaardag? Dat laat hij nu zonder aarzelen staan.
‘Er is altijd wel een reden te bedenken om het wél op te eten. De geest is zwak wat dat betreft. Door met jezelf in gesprek te gaan en doelen af te spreken, wordt het makkelijker om vol te houden’, legt Jonker uit.
Verslingerd aan nieuwe levensstijl
De Groninger raakt zo verslingerd aan zijn nieuwe levensstijl, dat hij zijn directeurschap ervoor opgeeft. Sinds 2019 richt hij zich volledig op zijn Leefstijlacademie. Het is een familiebedrijf: zijn vrouw verzorgt de administratie, en Jonkers dochters werken er als psycholoog en kickbokstrainer. Zelf geeft hij workshops en in de avonduren kunnen dorpelingen bij hem terecht voor hardlooptrainingen en bootcamps.
Dat het allemaal wat minder centjes oplevert dan voorheen, maakt Jonker niet uit. ‘Ik begrijp dat ik in een luxepositie zit, maar toch: als ik over mijn werkdag vertel, begin ik niet over de netto omzet, maar over die training die ik heb gegeven. Daar kijk je uiteindelijk op terug.’
