Elke ochtend in weer en wind de pauwen, herten en schapen voeren. Bij De Erebergkamp, het hertenkamp in Nieuw-Roden, konden ze daarvoor altijd rekenen op Marinus van der Veen. Maar daar komt nu, na twintig jaar, noodgedwongen een eind aan.
“Het lopen wordt veel moeilijker. Ik moet met de stok”, zegt de 79-jarige Marinus. Afgelopen week maakt hij zijn laatste rondje langs de dieren. En de laatste tijd valt hem dat steeds zwaarder. “De gezondheid laat je in de steek. En dan is het gebeurd.”
Het voederen van de dieren aan de Ereberglaan lijkt geen grote opgave, maar er komt meer bij kijken dan wat brood rondstrooien. Zo moest Marinus ’s winters bijvoorbeeld de vijver ijsvrij houden door die met een stok steeds open te slaan. En als het had geregend, zorgde hij er met een pijp voor dat het water van het land kon stromen.
‘Het wordt een opgave’
Het bestuur van De Erebergkamp had er een flinke kluif aan om een opvolger te vinden voor Marinus. Wekenlang hingen er briefjes aan het hek, met de roep om vrijwilligers.
Uiteindelijk is er een oplossing gevonden: meerdere mensen gaan om de beurt de dieren voeren. “Dat zal ze nog niet meevallen”, denkt Marinus. Maar de 79-jarige Nei-Roner ziet het niet meer zitten om zelf elke dag aan de poort te verschijnen. “Het wordt de laatste tijd ook een opgave. En dan moet je stoppen.”
Dat hij juist deze datum, 14 november, heeft uitgekozen om te stoppen is niet toevallig. “Het is de sterfdatum van mijn vrouw. En ik had haar beloofd het nog een jaar vol te houden.”
