“Houten vloeren, pallets met laminaat en pvc, een zeer grote gordijnencollectie, een voorraad met oliën en soorten lak: het fikt als geen ander.” Een gedesillusioneerde Jaap de Graaf van de Vloerengalerie in Roden vertelt over de brand die vanmiddag een enorme loods in het dorp volledig in de as legde. “Van alle units was die van ons waarschijnlijk het meest ontvlambaar.”
De Graaf zag even voor drie uur ’s middags zijn levenswerk volledig in vlammen opgaan. Voordat hij nog maar een kilometer op weg was naar een klant, ontvouwde zich een horrorscenario dat voor hem begon in zijn achteruitkijkspiegel. “Ik zag vanuit het niets een forse rookpluim. Als een idioot reed ik met piepende banden de bocht om, om daarna het magazijn binnen te stormen. Er is brand!”, riep hij naar zijn collega’s.
15 minuten om de meubelen te redden
De paar medewerkers probeerden de schade te beperken met twee brandblussers, maar al snel werd duidelijk dat daar geen eer aan te behalen was. Het vuur ontwikkelde zich in rap tempo en er begon een enorme rookwolk te ontstaan. Intussen was De Graaf al begonnen met redden wat er te redden viel. Hij grist in het kantoor zijn laptop en de boekhouding mee, pakt wat handgereedschap en snelt naar de auto. De rest laat hij achter.
De schade voor De Graafs onderneming loopt zeker in de tienduizenden euro’s. “Er was een grote winkelpresentatie en we werkten er dagelijks aan om dat allemaal te optimaliseren. Als je niks aan de klant kan laten zien, verkoop je namelijk ook niet. Ook stonden er allerlei zware machines; je kon er een grote winkel mee vullen. Maar ik had maar een kwartiertje. En wat pak je dan, en wat laat je staan? Moet je deze situatie eens voorstellen bij je eigen huis…”
Schade geschat op meer dan 100.000 euro
Hans Wever is een andere getroffen ondernemer die nog altijd perplex staat. Alleen de verwoesting van drie heftrucks, twee kabelpelmachines en een knipmachine is de ijzerhandelaar bespaard gebleven. Al het andere verdween in de vlammenzee. “Honderdduizenden euro’s schade”, concludeert hij ontgoocheld. “Het gaat om slijptollen, bakken vol
Wever bestiert al zo’n veertien jaar het bedrijf in de Roder loods. Vandaag was een werkdag zoals alle andere, totdat een collega in paniek de unit binnen kwam rennen. “Jongens: er is brand!”
In de momenten die volgden was Wever nog niet zo onder de indruk. “Joh, doe even normaal”, zei ik nog. “Ik wilde rustig aan doen in m’n kantoortje. Eerst bleef ik ook zitten, maar een paar minuten later zag ik een hoop auto’s in de straat. Toen zijn we naar buiten gegaan en mochten we het pand ook niet meer in.”
Hoop op doorstart
Welk gevoel bij hem nu overheerst? “Ik ben vooral blij dat er geen persoonlijke ongelukken zijn gebeurd”, zegt Wever opgelucht. Ook geeft hij mee niet bij de pakken neer te gaan zitten. “Ik heb al aanbiedingen dat we op een andere plek zo verder kunnen. Ook met de gemeente is er al contact; we hopen op een beetje medewerking. Verder zijn we een gezond bedrijf”, sorteert Wever voor op een doorstart. “En misschien wel het belangrijkste: de motivatie om door te gaan is aanwezig.”
