Zondag 28 december was een grote dag voor het echtpaar De Haan-Van der Meer uit Grootegast. Zij vierden dat ze 65 jaar waren getrouwd. Het briljanten echtpaar kreeg dinsdag 30 december bezoek van burgemeester Ard van der Tuuk van gemeente Westerkwartier. Hij feliciteerde hen en had een feestelijk bos bloemen voor hen meegenomen.
Friezen
Beiden zijn echte Friezen, Jan de Haan en Ietje van der Meer. De geboorteplaats van Jan is Oosterzee, een dorp vlakbij De Lemmer. Ietje is geboren in Koudum, niet ver van Workum. Het echtpaar heeft 4 kinderen, 8 kleinkinderen en 3 achterkleinkinderen. Ze zijn samen begonnen op een boerderij met koeien in Follega, een dorp in de buurt van Oosterzee.
Boerderij
Ietje begon met werken als verpleegster bij Sanatorium Appelscha. Jan begon als boer en zodra Jan en Ietje getrouwd waren ging Ietje ook meteen op de boerderij aan de slag. Dochter Attie vertelt: “Vader en moeder zijn altijd boer en boerin geweest. Fulltime. Ze zijn dan ook dag-in-dag-uit samen geweest.”
Verhuizingen
Vanuit Follega vertrokken ze naar een boerderij in Lutjegast. Na verloop van tijd werd een deel van de grond van de boerderij overgenomen en werd dat terrein omgevormd tot natuurgebied. Jan en Ietje vertrokken daarop naar Grootegast, waar ze door een aannemer een huis lieten bouwen.
Andere bezigheden
Buiten het werk waren altijd wel andere dingen te doen. Het onderhoud van de tuin deden Jan en Ietje beiden. Jan heeft ook veel gezongen in het Abel Tasmankoor. Attie speelde daarin trouwens op accordeon. Vanuit Grootegast ging het echtpaar er graag (ver) op uit met de caravan. Zo gingen ze onder meer acht keer mee met een groepsreis van de ANWB; wel vergelijkbaar met het televisieprogramma ‘We zijn er bijna’. Ze trokken naar allerlei plekken en landen in Europa, zoals bijvoorbeeld de Noordkaap, Spanje, Roemenië en Letland. En dat reizen hebben ze tot op latere leeftijd volgehouden. Attie: “Ze hebben gigantisch veel avonturen beleefd.”
Samen
Enkele jaren geleden heeft Ietje een ernstig fietsongeval gehad, wat beperkingen met zich meebracht. En beiden hebben ook geen goed zicht meer. “Maar ze redden zich nog prima”, stelt Attie. “En ze kunnen niet zonder elkaar!”
