In het Nationaal Gevangenismuseum in Veenhuizen is vandaag de tentoonstelling BEZIN geopend. Tot en met februari 2025 zijn foto’s en video’s van de hand van Ilvy Njokiktjien te zien. Zij legt op geheel eigen wijze vast hoe gedetineerden hun geloof beleven achter gesloten deuren.
Geestelijk verzorgenden helpen gevangenen daarbij. Eén van de verzorgenden die meewerkte aan de tentoonstelling, is pastor Marian. Al 9 jaar werkt zij in de Veenhuizer bajes. Bijzonder werk, zo geeft ze toe. Maar ook dankbaar. “We proberen altijd het stukje kwetsbaarheid te vinden achter een persoon. Iemand kan nog zulke verschrikkelijke dingen hebben gedaan, dat maakt het nog geen verschrikkelijk persoon.”
Menselijk
Samen met 41 collega’s was pastor Marian uitgenodigd om de opening van de tentoonstelling bij te wonen. De geestelijk verzorgenden zitten in het hele land en zijn in dienst van de Dienst Geestelijke Verzorging. “We zijn dus niet in dienst van de gevangenissen. Dat is belangrijk, want zo kunnen we niet onder druk worden gezet om gesprekken die je met gevangenen hebt door te spelen”, zegt Marian.
Zij ziet in de praktijk hoe belangrijk religie en zingeving is voor gedetineerden. “Wij blijven de gevangenen altijd zien als mensen. Want dat blijven ze altijd, ongeacht wat ze gedaan hebben.”
Stilteruimte
De tentoonstelling bestaat uit foto’s en video’s die te maken hebben met het centrale thema ‘bezinning’. In het midden van de ruimte is de ‘stilteruimte’ van gevangenis Esserheem in Veenhuizen nagemaakt. “Daar vinden alle diensten plaats”, zegt Marian. “Van de zondagdiensten voor christelijken tot het vrijdaggebed voor moslims.”
Door middel van projectie op de witte muren, wordt de ruimte nagemaakt. Bezoekers kunnen op een knop drukken voor de verschillende diensten. “Het is goed gemaakt”, vindt Marian. “Je krijgt zo een duidelijk beeld van hoe het er bijvoorbeeld op zondag aan toe gaat.”
Doel
Museumdirecteur Friso Visser is blij met de tentoonstelling. “Het biedt een uniek inkijkje”, vindt hij. “Het is bijvoorbeeld niet eerder vertoond dat gesprekken tussen verzorgenden en gevangenen op deze manier zijn geregistreerd.”
Visser hoopt vooral dat bezoekers een duidelijker beeld krijgen van wat er in de gevangenis gebeurt. “Uiteindelijk is dat ook ons doel als museum.”
Bekijk ook de reportage op de site van RTV Drenthe.
