Na een periode van onzekerheid die inmiddels zo’n anderhalf jaar duurt, lijkt camping Panda Rosa in Steenbergen toe te zijn aan haar laatste hoofdstuk. Campingeigenaar Bert Speulman heeft de bewoners van de laatste drie stacaravans een laatste ultimatum gegeven. Zij mogen tot 1 april in hun stacaravan blijven, maar moeten het dan wel doen zonder gas en stroom.
Voor twee campingbewoners is die voorwaarde geen probleem. Maar voor Arno Walhout en zijn partner betekende de maatregel het laatste zetje om de camping te verlaten. Een besluit met een lach en een traan, want ze woonden er acht jaar naar volle tevredenheid. Totdat het stel in juni vorig jaar kreeg te horen dat ze op zoek moesten naar nieuwe woonruimte.
“Met wat voor gevoel ik hiernaar kijk? Een leeg gevoel”, zegt, Walhout, terwijl hij toeziet hoe de stacaravan waarin hij jaren woonde wordt weggesleept. Acht jaar geleden trokken hij en zijn partner naar Panda Rosa. “Toen was er ook al een woningentekort en zijn we hierheen gestuurd. En we hadden het hier perfect voor elkaar”, blikt hij terug. Maar die tijd komt abrupt ten einde. “We worden er gewoon afgeveegd”, vindt Walhout. “Er waren meerdere mensen die hier permanent woonden, terwijl de gemeente dat gedoogde. Maar nu moeten we weg, zonder pardon.”
Hij neemt campingeigenaar Speulman niets kwalijk. “Maar de gemeente Noordenveld wél, daar had ik meer van verwacht”, voegt hij eraan toe. “Zij zouden zorgen dat bewoners konden doorstromen naar andere woonruimte, maar daar is niets van terechtgekomen. We hebben verder niets meer van ze gehoord nadat Speulman de camping heeft overgenomen. We moesten ons maar redden, en nu staan we hier”, vat Walhout samen.
Onderdak bij de buurman
Inmiddels heeft hij andere woonruimte kunnen regelen, twintig kilometer verderop in Oosterwolde. “Dat heeft wel wat voeten in de aarde gehad, maar het is gelukt. We hebben alles zelf moeten regelen, al is het nog even afwachten wanneer we die woning in kunnen.” Tot die tijd kan het stel terecht bij een buurman, zegt Walhout, die desondanks liever in de buurt was blijven wonen. “Maar we hadden de provincie niet voor het uitkiezen”, lacht hij.
Van de overgebleven twee campingbewoners van Panda Rosa heeft de één te kennen gegeven ook op zoek te zijn naar andere woonruimte. De ander is ook na 1 april niet van plan te vertrekken.
‘Ons stinkende best gedaan’
Volgens wethouder Robert Meijer van de gemeente Noordenveld is de rol van de gemeente na de campingovername van Speulman vrij beperkt geweest. “We hebben vanuit het sociaal domein geprobeerd om de mensen op de camping te begeleiden naar nieuwe woonruimte of op een andere manier te helpen, maar die hulp moet ook worden geaccepteerd door deze mensen”, legt hij uit.
Naarmate het moment dichterbij kwam dat mensen van de camping moesten vertrekken, deden twijfelende campingbewoners alsnog een beroep op het aanbod van de gemeente. Maar dat gold niet voor iedereen. “De hulp die de gemeente bood, voldeed niet altijd aan de verwachting van de bewoners”, zegt Meijer. Dat de gemeente niet heeft voldaan aan de zorgplicht, zoals campingbewoners stelden, vindt hij een kwestie van interpretatie.
“Er zit een verschil tussen de opvatting van de zorgplicht en wat daadwerkelijk wordt aangeboden”, gaat de wethouder verder. “Wat binnen onze macht lag, hebben we gedaan. Maar we hebben als gemeente zelf geen woningen en kunnen wat dat betreft ook niet zomaar tegen een woningcorporatie zeggen dat bepaalde personen in bepaalde woningen moeten wonen. Wij hebben ons stinkende best gedaan voor deze mensen.”
Mogelijk woningen
Meijer zegt niet per se blij te zijn dat het hoofdstuk van camping Panda Rosa straks kan worden afgesloten. “Maar het is wel mooi dat er stappen zijn gezet. Zowel de eigenaar als de bewoners verdienen daarvoor een compliment. Nu kunnen we kijken naar verdere planvorming.”
Wat er met de camping gaat gebeuren, is nog steeds een vraag. “Mogelijk vindt er een herbestemming plaats”, zegt Meijer. “Misschien is er toch ruimte voor woningen in het bos, dat moeten we bekijken. We kunnen in ieder geval nu verder.”
Je weet niet wat er gebeurt was als we het zelf hadden overgenomen. Dat blijft lastig. Als ik zie hoe snel de nieuwe eigenaar de beowners heeft gemotiveerd en gemobiliseerd, dan is dat een compliment waard.
Blij is niet het goede woord. Mooi dat er stappen zijn gezet. Nu kijken naar verdere planvorming. Mogelijke herbestemming, misschien toch woningen in het bos. Opsteker dat mensen op acceptabele plekken zijn terecht gekomen. Goed dat we nu verder kunnen.
Bekijk ook de videoreportage op de site van RTV Drenthe.
