Radiomaker Ilaaf Al-Saidi schrijft elke zondag een column over wat haar deze week is opgevallen.
Waarschijnlijk kijk je momenteel toe naar hoe de situatie aan het escaleren is tussen de Palestijnen en Israëliërs. Overal op social media zien we hartverscheurende beelden terug die we niet langer kunnen negeren. Deze week lag Mark Rutte daarom onder vuur na zijn inmiddels famous tweet:
Er volgden ontzettend veel boze tweets die ik las en in de gaten hield…
Veel mensen waren verontwaardigd over de ‘eenzijdigheid’ van deze tweet en vroegen zich allemaal hetzelfde af: ‘Waarom zwijgt Rutte dan over de Israëlische rol in de gewelddadigheden?’
Ook zag je deze opmerking van de meerderheid terugkomen: ‘Not in my name’ en ‘not my president’.
Een Klaas had het volgende te zeggen: ‘Attentie, de kutjoden slaan weer eens toe.’
Deze tweet kreeg veel likes van mede-twitteraars.
Het antwoord van een Mohammed viel mij gelijk op. ‘Niet alle joden supporten geweld, net zoals dat niet alle Mohammeds terroristen zijn.’
Ik bleef verder gaan met tweets lezen, aangezien ik er toch al mee was begonnen. Op een gegeven moment kwam ik random terecht op een twitter-account van de Palestijnse vrouw Eman Basher en voelde mij zwaar kut.
‘’Tonight, I put the kids to sleep in our bedroom. So that when we die, we die together and no one would live to mourn the loss of one another.’’
En hier zit ik dan op de bank, veilig mijn Prince Ministars koekjes op te eten met een theetje erbij.
Het voelt dubbel en onterecht.
Deze is dus voor jou als jij de woorden van onze minister-president alles behalve rechtvaardig vond.
Denk aan die Mohammed met dikke baard die het voor een jood opnam.
Het is écht mogelijk.
Dikke challas en shalom.
